Eşkıya dağdan Habur’a indi. Ayağına savcılar, yargıçlar gönderdiler. Seyyar mahkemelerde yargılayıp, serbest bıraktılar.
Serbest kalan eşkıya, zafer kazanmış ordular gibi kentin sokaklarında, caddelerinde APO posterleri, Kürdistan bayrakları ile tur attı. Yandaşları tarafından davullarla, zurnalarla, halaylarla karşılandı.
Eşkıya, Türkiye Cumhuriyetine, Türkiye halkına, Türk’e meydan okudu o gün.
İktidarı, muhalefeti ile seyrettik. Ordusu, yargısı ile seyrettik.
Sadece seyrettik ve eşkıyaya teslim olduk.
Eşkıya, Taksim’den Aksaray’a kadar, emniyet güçlerinin eşliğinde, işgal ordusu gibi önüne çıkanı yakıp, yıkarak ilerledi. Sonunda da Türk bayrağını gönderden indirerek, kendi paçavrasını onun yerine koydu ve ulusal simgemizi ayakları altına alarak çiğnedi, çiğnedi…
Sadece seyrettik ve eşkıyaya teslim olduk.
Eşkıya Başı 1 Mayıs’tan iki gün önce İmralı’dan “ayaklanma çağrısı” yaptı. Şunları söyledi:
“Çözüm umudum kalmadı. Kendinize güveniyorsanız işte Yemen’deki, Tunus’taki örnekleri görüyorsunuz, ben sizi tutmam. Gücünüz yetiyorsa hazırlığınızı yaparsınız, demokratik özerkliği kurar, hayata geçirirsiniz…”
Mustafa Kemal Atatürk’ün makamında oturan zat dinledi, Başbakan, bakanlar, muhalefet partileri, sendikalar, ordu dinledi ve sessiz kaldı. Kimsenin “gık”ı çıkmadı.
Sadece seyrettik ve eşkıyaya teslim olduk.
Eşkıya koşarak değil, ışık hızı ile ilerliyor günümüzde. Nereden nereye geldi, arkanıza dönüp bir bakar mısınız?
Bir zamanlar APO’nun adını bile anmaya cesaret edemeyenler, şimdi Türkiye Cumhuriyetine, Türk ordusuna meydan okuyorlar. Dişlerini gösteriyorlar.
1 Mayıs’ta yüz binlerin gözü önünde Atatürk heykelinin boynuna PKK paçavrasını bağladılar. İdam fermanını astılar.
Kurtuluş savaşında Damat Ferit’lerin, Vahdettin’lerin, Ali Kemal’lerin ve tek dişli emperyalist canavarların yapamadığını, beceremediğini 2011’in 1 Mayıs’ında, AKP ile birleşip bütünleşen PKK’lı eşkıya yaptı. Yeryüzünde emperyalizme karşı ilk kurtuluş savaşını başlatan, tüm dünyanın örnek aldığı bir liderin boynuna İdam fermanını yazdı.
Hem de herkesin gözü önünde. Yüz binlerin şaşkın bakışları arasında. Hem de barikatları aşarak…
Sadece seyrettik ve eşkıyaya teslim olduk.
Daha önceki yıllarda işçilerin 1 Mayıs kutlamasını biber gazı, cop, panzerlerle bastırıp, ortalığı kıyamet gününe çevirenler, bu kez, eşkıya kalkışmasına göz yumdular. Geçit verdiler…
“Darbe masalları” ile subaylarımızı, yurtseverlerimizi tutsak alanlar, halkımızı uyutanlar, İmralı canisinin “gerçek” “darbe çağrısı karşısında niçin susuyorlar. Niçin dut yemiş bülbüle dönüyorlar?
Uyan, gaflet uykusundan ey halkım. Uyan. 12 Haziran seçiminde bunun hesabın onlardan sor. Şehide “kelle”, şehit uğurlamalarına “yaygara” bebek katili APO’ya “sayın” diyenleri sandığa göm. Tarihe göm…
Uyan gaflet uykusundan ey halkım. Uyan. Düşman kapımıza, ocağımıza, eşiğimize gelip dayandı. Amerika BOP eşbaşkanları ile birlikte sevgili vatanımızı teslim almaya çalışıyor. Satılmadık kuruluşumuz kalmadı. Yurdumuzun “bütün kaleleri zaptedildi, bütün tersanelerine girildi…”
Sömürgeciler, Arap coğrafyasında ve ülkemizde BOP projesini gerçekleştirmeye çalışıyorlar. Emperyalizm Petrol zengini ülkelerin yer altı ve yerüstü kaynaklarına göz dikti.
Irak, Libya, Suriye’den sonra şimdi hedefte Türkiye var. Sıra Türkiye’ye geliyor.
Bu PKK isyanları, bu sivil itaatsizlikler, bu Türkiye Cumhuriyetine meydan okumalar, bütün bu canilerin arkasında Amerika olduğu içindir. BOP eşbaşkanları olduğu içindir. Onlar da Talabani’ler, Barzani’ler gibi ABD’nin kendilerine vereceği sultanlıkları dört gözle beklemektedirler. Eşkıya dünyaya hükümdar olma hevesindedir.
Şu gerçeği hiç aklımızdan çıkarmayalım: Kürt açılımı bir Amerikan açılımıdır. ABD ve AB ülkemizde kardeşi kardeşe düşman edip bir iç savaş çıkarmak için çaba harcamaktadır. Ondan sonra Irak’ta, Libya’da olduğu gibi füzeleri, bombaları, uçakları ile vatanımızı harabeye çevirecekler.
Özgürlük ve demokrasi getirmek bahanesi ile ülkemizi işgal edecekler. Onlar iki yüz yıldan bu yana bu parçalamanın, sömürünün, talanın, Sevr’in hayali ile yaşamaktadırlar.
Uyan gaflet uykusundan ey halkım. Uyan.
Malımıza, namusumuza, vatanımıza el koymalarını mı? Coni’lerin kapımızı tekmelemelerini mi?
Daha ne bekliyorsun.
Yugoslavya’da, Irak’ta, Afganistan’da, Libya’da olduğu gibi sömürgecilerin başımıza bomba yağdırmalarını mı? Milyonların can vermesini mi?
Daha ne bekliyorsun?
Uyan gaflet uykusundan ey halkım…
Uyan…
Ali ERALP
0 yorum:
Yorum Gönder