Açtım, Mustafa Balbay!..
Telepatiye bak sen!.. Bir şeyler söylüyorum, takılıyorum, neşemi paylaşmak istiyorum; ama, hemen duyumsadım ki sözlerim buzlu bir cama çarpıyor.
Acı haberi Balbay verdi; daha birkaç dakika olmuş olmamıştı.
*
Telefonu kapadım; Cumhuriyet’in imtiyaz sahibi Berin Nadi ‘yi aradım.
Nadir Nadi ‘nin sevgili eşi.
Dedim ki:
”- Berin Hanım, biz bu gazeteyi kapatalım!..”
Sanki kapatmak elimizden gelirmiş gibi…
Bir ömür boyu saldırılar, cinayetler, ihanetler, alçaklıklar, işkenceler, hapishanelerle dolup taşan sürecin gazetecilikle ilgisi ne?..
Hayır, yaşadığımız hayat gazetecilikten ve yazarlıktan çok daha ötede anlam taşıyor.
*
Ahmet Taner Kışlalı ..
Kemalist!..
Bu tek sözcük, cinayeti tasarlayanların kimliklerini ele veriyor.
Uğur Mumcu, Cavit Orhan Tütengil, Onat Kutlar, Muammer Aksoy, Bahriye Üçok ‘tan sonra Ahmet Taner’e mi sıra gelmişti?..
Kışlalı’dan sonra sıra kime gelecek?..
Cumhuriyet yazarlarına düzenlenen suikast zincirinin halkalarını bir yerde kırabilecek gücü kendimizde bulamayacak mıyız?.. Adını Atatürk ‘ün koyduğu bu gazete ’1923 Cumhuriyet Devrimi’ ni savunduğu için ille de kurban vermek zorunda mı?.. Neden bu ülkenin cumhuriyetçi demokratları ele veremezler?.. Niçin güçlerini birleştiremezler?.. Karanlık saldırıların hedef tahtasına dönen öncülerin teker teker öldürülmesi karşısında ağıt yakmaktan ötede bütünleşemezler?..
*
Sevgili Ahmet Taner de yüreğimizi dağlayarak toprağa düştü.
Ölümün acısı dipsiz…
Ancak anlamı korkutucu!..
Çünkü 28 Şubat’tan bu yana faili meçhul cinayetler durmuştu; Kışlalı’nın katili veya katilleri bulunamazsa, Türkiye’de demokratik geleceğin umutları yeniden silinecek, Anadolu’yu cinayetler ülkesi olmaktan koruyabilecek güçlerin varlığına ilişkin kuşkular yoğunluk kazanarak büyüyecek…
Bu cinayet yalnız bir yazarın öldürülmesi değil..
Cumhuriyet’in kundaklanması değil..
Laik Cumhuriyet’in demokratikleşmesini dinamitlemek isteyenlerin bilinçli eylemi…
*
Uğur Mumcu’yu yitirdiğimizi haber veren Cumhuriyet’in başlığı:
”Susmayacağız!..”
Acının zehirli dumanı genzimizi yakarak bizi gözyaşlarına boğarken yinelemenin zamanıdır:
1923 Devrimi’nin laik Cumhuriyeti’ne kastedenler Cumhuriyet yazarlarını tek tek öldürebilirler..
Ancak Cumhuriyet yaşayacak, sonunda kendileri kahrolacaklardır.
İlhan Selçuk
0 yorum:
Yorum Gönder