Bakakaldım…
”Ayın ondördü” nü gecenin laciverdinde her görüşünde insan neden şaşırır.
Doğadaki yinelenmenin yenilenmesindeki gizem ne?..
**
Bir gün, Muzaffer Erdost, bir İngiliz tekerlemesi söylemişti:
Bir kadeh viski içtiğim
zaman
Bir başka adam olurum
O bir başka adam
Bir kadeh viski ister.
Ben bu tekerlemeden bir yazı türetmiştim; sanırım ”Japon Gülü” adlı kitabıma da aldım o yazıyı:
Bir kadını sevdiğim
zaman
Bir başka adam olurum
O bir başka adam
Bir kadın sevmek ister
Kurguyu sürdürelim:
Bir kitap okuduğum
zaman
Bir başka adam olurum
O bir başka adam
Bir kitap okumak ister.
**
Yinelenmenin yenilenmesindeki gizemin yasası, bu tekerlemenin içinde değil mi?
Erik ağacı çiçeklendiği
zaman
Bir başka insan olurum
O bir başka insan
Erik ağacının yeniden çiçeklenmesini ister.
Bir dörtlük daha:
Mayıs gülünü kokladığım zaman
Bir başka insan olurum
O bir başka insan
Bir mayıs gülü koklamak ister.
**
Zamanın akışı içinde, değişimin itici gücünü insanın benliğinde körükleyen doğadır.
1923 Devrimi demokrasiye dönüşemedi. Çokpartili rejim sürecinde, karşıdevrim başkalaşması, kırk yılı aşkın bir süreden beri yaşanıyor. Bu çelişkinin çatışma evrelerinde, kimi zaman, umutsuzluğa varan karamsarlıklar ortalığı sardı. Ancak 2000′e doğru, halkın ve aydınların ortak nabzı, yeniden birlikte atmaya başladı.
Cumhuriyet gazetesi bu uzun savaşımın hesaplaşmasında, nice darboğazdan geçerek bugüne vardı. Yıllardan beri söylediklerimizin doğruluğu bir bir ortaya çıkıyor; ama bu olgu yeterli bir mutluluk kaynağı olabilir mi?..
Hayır!..
Mutluluk ”karşıdevrim” e ”dur” diyen aydınlık güçlerin ülkede demokrasiyi gerçekleştirmesiyle duyumsanabilecektir.
Cumhuriyet’in işlevi budur; her sabah bu gazeteyi okumanın gizemini de bu tazelikle dile getirmek gerçekçiliktir:
Bir Cumhuriyet okuduğum
zaman
Bir başka insan olurum
O bir başka insan
Bir Cumhuriyet okumak ister.
Nice yıllara…
İlhan Selçuk
0 yorum:
Yorum Gönder