Konuşmanın, Yazmanın Tam Sırası!-Oktay AKBAL

“Artık yazmayacağım. Allahaısmarladık” diyor! Oysa yıllardır gazetesinde nice yazılarla okurların dikkatini çekmiş, boyuna uyarmış, yol göstermiş, şaşkınlıkla ya da özel çıkar hesabıyla yanlışlıklara düşenlere seslenmiş... Ama bakmış ki, sözün de yazının da bir etkisi yok, şu sözlerle son yazısını bitirmiş:
“Sözün bittiği yer olan Silivri Cezaevi’nde avukatlar cüppelerini çıkartacaklarmış! Ben de şu satırları bitirdiğim an kalemimi kıracağım ve Sözcü’deki yazılarıma devam etmeyeceğim. Çünkü yazarak hiçbir şeyin düzelmediğini ve düzelmeyeceğini anladım?”
Kim bu satırları yazan? Emekli Yargıtay Başsavcısı Vural Savaş!..
Benim “Susmak mı, Konuşmak mı?” adlı bir kitabım vardır. Susmanın da konuşmanın da belli anları vardır, demiştim. Ama şimdi konuşmanın tam sırası...
***
Birkaç yıldır iktidarda olan bir parti ve onun “tek adam” yerindeki lideri, konuşanları, yazanları, kendisini eleştirenleri, doğru yolu gösterenleri susturmak istiyor! Konuşmayı sürdüren, hatta eleştirilerinde daha da ileri giden olursa, onu türlü yollardan susmaya, o da olmazsa, bir yolunu bulup susmak zorunda bırakmaya bakıyor. Basın özgürlüğü, yazar özgürlüğü, demokrasinin baş koşuludur. Partiler, iktidarlar, liderler gelip geçer ama yazarın, gazetecinin, sanatçının etkisi yıllar yılı sürüp gider? Halk bir süre anlamaz, bir süre yanılır, bu arada bazı gazeteciler, yazarlar da türlü yollardan susturulur ya da çıkar hesabıyla yandaş yapılır, ama gerçek yazar, gerçek gazeteci zorluklar, korkutmalar karşısında susmaz, kalemini kırmaz. En umutsuz anda bile aydınlıklar yaratmak ister.
***
Değerli hukukçu dostum Vural Savaş’ın umutsuzluğunu en iyi anlayanlardan biriyim. Ama kalemini kırmasını istemiyorum.
Neden susmayı seçmek, neden savaşımdan çekilmek?
Ben bunca yıl yaşadım, yazdım, kimi zaman başımı dertlere soktum, ama doğruları, bağlandığım ilkeleri, en başta da Atatürk devrimlerini her şeye karşı savunmaktan vazgeçmedim? Değerli dostum Vural Savaş’ın hukuk savaşımında en önde direneceğini biliyor, yeni yazılarını güvenle bekliyorum.

Oktay AKBAL